Vertaalfragment uit "The tell-tale heart" van Edgar Allen Poe
Vertaling
TRUE! nervous, very, very dreadfully nervous I had been and am; but why WILL you say that I am mad? The disease had sharpened my senses, not destroyed, not dulled them. Above all was the sense of hearing acute. I heard all things in the heaven and in the earth. I heard many things in hell. How then am I mad? Hearken! and observe how healthily, how calmly, I can tell you the whole story.
(…)
It is impossible to say how first the idea entered my brain, but, once conceived, it haunted me day and night. Object there was none. Passion there was none. I loved the old man. He had never wronged me. He had never given me insult. For his gold I had no desire. I think it was his eye! Yes, it was this! One of his eyes resembled that of a vulture -- a pale blue eye with a film over it. Whenever it fell upon me my blood ran cold, and so by degrees, very gradually, I made up my mind to take the life of the old man, and thus rid myself of the eye for ever.
OP MIJN EREWOORD! ik was bloednerveus, en op van de zenuwen, en ik ben het nog; maar waarom, IN VREDESNAAM, zegt u dat ik krankzinnig ben? De toestand had mijn zintuigen op scherp gezet, ze waren niet uitgeschakeld of afgestompt. Vooral mijn gehoor was beter dan ooit: aan mijn oren kon niets ontsnappen. Ik hoorde alles in de hemel en op aarde. Ik hoorde wat er gebeurde in de hel. Hoe zou ik dan gek kunnen zijn? Luister! en u zult merken dat ik u het hele verhaal rustig en zonder een zweem van verwarring vertel.
(…)
Ik kan niet zeggen hoe ik op het idee gekomen ben, maar toen het eenmaal in mijn hoofd had postgevat, bleef het me dag en nacht achtervolgen. Een reden had ik niet. Het kwam evenmin uit woede voort. Ik was op de oude man gesteld. Hij heeft me nooit iets misdaan. Hij heeft me nooit beledigd. Ik was niet uit op zijn geld. Ik denk dat het zijn oog was. Ja, dat was het! Een van zijn ogen was als het oog van een aasgier - een lichtblauw oog met een waas erover. Telkens als het zich op mij richtte, stolde het bloed in mijn aderen, en in mij rijpte het besluit om de oude man het leven te benemen en me zo voor altijd van zijn oog te ontdoen.